ચંદુની મહેનત .

- કિરણબેન પુરોહિત

- ચંદુ ગામનાં બાળકોને પોતાના ખેતરનાં મીઠાં ફળો ખવડાવતો અને સમજાવતો કે જિંદગીમાં સાચા મનથી મહેનત કરીએ, એકધારી મહેનત કરીએ અને ધીરજ રાખીએ તો જરૂર સફળતા મળે છે

એક ગામમાં ચંદુ નામનો એક નાનકડો છોકરો રહેતો હતો. તેના પિતા ગરીબ ખેડૂત હતા. તેમની પાસે થોડી જમીન હતી. ચંદુના પિતા રોજ મહેનત કરતા, ખેતી કરતા. ખેતીમાંથી થોડીઘણી આવક થતી. 

ચંદુ ખૂબ જ શાણો અને મહેનતી છોકરો હતો. સવારે સ્કૂલ જાય અને બપોરે ખેતરમાં પપ્પાને મદદ કરે. વેકેશનમાં તો આખો દિવસ પપ્પાની સાથે જ હોય. 

એક વરસ એવું થયું કે વરસાદ ઓછો પડયો અને જમીન સૂકી રહી ગઈ. પિતાજી દુ;ખી થઈ ગયા. તેમણે નિસાસો નાખીને કહ્યું, 'આ વખતે પાક નહ ીં આવે તો શું ખાશું?'

ચંદુએ પપ્પાને આશ્વાસન આપ્યું, 'પપ્પા, આપણે હાર માનવી નથી. આપણે કોઈ ઉપાય શોધીશું.'

એ રાત્રે ચંદુએ ભગવાનને પ્રાર્થના કરી; 'હે ભગવાન, હું મારા પપ્પાને ખુશ જોવા માંગું છું. કૃપા કરીને કંઈક કરીને મને કોઈ ઉપાય બતાવો...'

બીજે દિવસે ચંદુ સ્કૂલે ગયો.આજે ક્લાસમાં શિક્ષકે ફળો કઈ રીતે ઉગાડવા તેની માહિતી આપી. સ્કૂલેથી પાછા આવ્યા બાદ ચંદુ ખેતરમાં ગયો.

ખેતરમાં કેરીના નકામા ગોટલા પડયા હતા. તે લઈને ચંદુએ જમીનમાં વાવી દીધા. એ બાજુમાં ગોપાલકાકાની વાડીએ ઘણીવાર જતો. આજે પણ ગયો. ગોપાલ કાકાએ એને જાંબુ ખાવા આપ્યા. ચંદુએ પોતાના ખેતરમાં જાંબુ પણ વાવી દીધાં.

ચંદુના પપ્પા કોણ જાણે કેમ ક્યારેય ફળો ન વાવતા. હંમેશા અનાજ જ વાવતા.

ચંદુને વિશ્વાસ હતો કે એક દિવસ પોતાના ખેતરમાં પણ ઘણાં ફળો ઉગશે. તે ખૂબ જ આત્મવિશ્વાસ અને મહેનત સાથે ફળોની ખેતી કરવા લાગ્યો. તેની મહેનત જોઈને પપ્પા પણ ફળોની ખેતી તરફ ધ્યાન આપવા લાગ્યા.

ચંદુએ ખરેખર ખેતરમાં ખૂબ મહેનત કરી. તે નિયમિત પાણી પીવડાવતો. અનુભવો ખેડૂતો પાસેથી ખાતર કેવી રીતે આપવું અને ઊગી રહેલા છોડની માવજત કેવી રીતે કરવી તે શીખતો. યુટયુબ પર ઉપયોગી વીડિયો પણ જોતો. એણે બીજાં ફળો પણ વાવી દીધાં.

સમય વીતતો ગયો. ફળોનાં ઝાડ વધવા લાગ્યાં. યોગ્ય સમયે એમાં ફળો આવવાની શરુઆત થઈ. અમુક ફળ વહેલાં આવ્યાં, અમુક મોડાં. ચંદુના પપ્પા તો પોતાના ખેતરમાં હવે ફળો પર ઉગતા થઈ ગયા હતા એટલે ખુશ ખુશ હતા. 

તેઓ શહેર જઈને અનાજ ઉપરાંત ફળો વેચી આવતા. ધીમે ધીમે તેમની આવક વધવા લાગી. ચંદુની મહેનત રંગ લાવી. નાણાભીડ અને ગરીબી ઓછી થઈ. 

પિતાજી રાજી થઈને ચંદુને કહેતા, 'તું તો મારો મહેનતુ અને સમજુ દીકરો છે.'

પિતાને ભારમુક્ત જોઈને ચંદુ ખૂબ સંતોષ અનુભવતો. એને ખાતરી થઈ ગઈ કે સાચા હૃદયથી મહેનત કરીશું, તો ભગવાન પણ મદદ કરે છે.

ચંદુ ગામનાં બાળકોને પોતાના ખેતરનાં મીઠાં ફળો ખવડાવતો અને સમજાવતો કે જિંદગીમાં સાચા મનથી મહેનત કરીએ, એકધારી મહેનત કરીએ અને ધીરજ રાખીએ તો જરૂર સફળતા મળે છે.

એક દિવસ ગામના સરપંચ ચંદુના ઘરે આવ્યા. એમણે કહ્યું, 'ચંદુ, તું તો આખા ગામનું ગૌરવ બની ગયો છે.'

હવે ચંદુ અને એના પપ્પા પાસે અનુભવ હતો, સમજ હતી. તેઓ વૈજ્ઞાાનિક પદ્ધતિથી મોટી માત્રામાં ફળો ઉગાડતા થયા. એમનું જીવનધોરણ ધીમે ધીમે ઊંચું આવતું ગયું. તેમણે નવું ઘર બનાવ્યંુ. ખેતી માટે જરુરી નવાં સાધનો લીધાં. ચંદુ હવે શહેરની સારી કોલેજમાં ઉચ્ચ અભ્યાસ કરતો હતો, પણ એનું દિલ તો પાતાના ગામ અને ખેતર સાથે જ જોડાયેલું રહ્યું. કોલેજમાં રજા પડતી કે એ તરત ગામ આવી જતો. આસપાસનાં બાળકોને  ભણાવતો, વૃક્ષ પાસે બેઠા બેઠા નવું નવું શીખવતો. ચંદુ ગામમાં  બાળકોને સમજાવતો કે ખેતી પણ એક કળા છે, અને પ્રેમથી ઉગાડો તો પાક નહ ીં પણ સપનાં ઉગે છે!

એક દિવસ ચંદુએ પોતાનો જન્મદિવસ મનાવ્યો. આખું ગામ ભેગું થયું. નાના બાળકો નાચ્યાં, ગીત ગાયાં. વૃક્ષની નીચે એક પાટીયું લગાડવામાં આવ્યું, જેમાં લખ્યું હતું - 

'જ્યાં વિશ્વાસ હોય છે, ત્યાં સફળતા જરૂર મળે છે.'

ચંદુ હવે એક નાનો ખેડૂતપુત્ર નથી રહ્યો. હવે તો એ ગામનો નાનો શિક્ષક અને નાનો હીરો બની ગયો છે.