ઈતિહાસ એ વાતનો સાક્ષી છે કે કોઈ પણ રાષ્ટ્રનું ગૌરવ ત્યારે જ જીવંત રહે છે જ્યારે તે આવનારી પેઢીને પોતાની સ્વાભિમાન અને બલિદાનની પરંપરાઓ શીખવે છે, તેનું જતન કરે છે અને સતત પ્રેરણા આપે છે. કોઈ પણ રાષ્ટ્રનું ભવિષ્ય ત્યારે જ ઉજ્જવળ હોય છે જ્યારે તે તેના ભૂતકાળના અનુભવો અને તેના વારસા પર ગર્વ સાથે જોડાયેલ રહે છે. ભારત પાસે ગર્વ કરવા માટે પુષ્કળ ભંડાર છે - સમૃદ્ધ ઇતિહાસ, સભાન સાંસ્કૃતિક વારસો. આપણે ભારતમાં થઈ રહેલા મોટા ફેરફારો, ઈનોવેશન્સ અને વિકાસના ત્રિભેટે ઊભા છીએ. 

પ્રાચીન કાળમાં વિશ્વનું શિક્ષણ હબ બનવાથી લઈને આજે વિશ્વનું આઈટી હબ બનવા સુધી, ભારતીય લેન્ડસ્કેપ ઘણો આગળ વધી ગયો છે. ૧૫ ઑગસ્ટ ૧૯૪૭ને સંદર્ભની ફ્રેમ તરીકે લઈએ તો જાણવા મળે કે વિજ્ઞાાન અને તકનીકી, અર્થતંત્ર અને માનવ વિકાસ જેવા ઘણાં ક્ષેત્રો છે જ્યાં ભારતે નોંધપાત્ર પ્રગતિ દર્શાવી છે. જોકે, આરોગ્ય અને શિક્ષણ જેવાં કેટલાંક ક્ષેત્રો પર હજુ પણ ધ્યાન આપવામાં આવ્યું નથી. અંગ્રેજોએ ભારત છોડયું ત્યારે તેઓ પાછળ એક તૂટેલા, જરૂરિયાતમંદ, અવિકસિત અને આર્થિક રીતે અસ્થિર દેશ છોડી ગયા હતા. આઝાદી પછી, ભારતે તેની પ્રથમ પંચવર્ષીય યોજનામાં વૈજ્ઞાાનિક સંશોધનને પ્રાથમિકતા આપી. આનાથી IIT  અને IISc જેવી પ્રતિષ્ઠિત શૈક્ષણિક સંસ્થાઓ માટે માર્ગ મોકળો થયો. આઝાદીના માત્ર ત્રણ વર્ષ બાદ ૧૯૫૦માં ઈન્ડિયન ઈન્સ્ટિટયૂટ ઓફ ટેકનોલોજીની સ્થાપના થઈ હતી.

આ સંસ્થાઓએ વિદેશી સંસ્થાઓની મદદથી ભારતમાં સંશોધનને પ્રોત્સાહન આપ્યું. ૧૯૭૫માં પ્રથમ ઉપગ્રહ આર્યભટ્ટ લોન્ચ કરવાથી માંડીને મંગળની ભ્રમણકક્ષામાં પહોંચનાર પ્રથમ દેશ બનવા સુધી, ભારતે અવકાશ સંશોધન ટેક્નોલોજીના ક્ષેત્રમાં આત્મવિશ્વાસપૂર્વક પગલાં લીધાં છે, ભારતીય અવકાશ સંશોધન સંસ્થા (ISRO)નો આભાર. આપણે ગર્વથી કહી શકીએ કે ભારત યુનાઇટેડ સ્ટેટ્સ અને ચીન જેવા દેશોની સમકક્ષ છે, બાયોટેકનોલોજીના ક્ષેત્રમાં પણ આ જ સ્થિતિ છે. ભારત સમગ્ર વિશ્વ માટે કોરોના વેક્સિનનું ઉત્પાદન કરી રહ્યું હતું. ૯.૩૬ બિલિયનના ટ્રાન્ઝેક્શન સાથે UPIની સફળતા પણ વિશ્વ માટે એક કેસ સ્ટડી છે.

ઈ. સ. ૧૯૪૭માં જ્યારે ભારતે તેની આઝાદીની ઘોષણા કરી ત્યારે તેની જીડીપી માત્ર રૂ. ૨.૭ લાખ કરોડ હતી, જે વિશ્વના જીડીપીના ૩% હતી. હરિયાળી ક્રાંતિની શરૂઆત ભારતમાં ૧૯૬૫માં હરિત ક્રાંતિના પિતા એમ.એસ. સ્વામીનાથને કરી હતી. હરિયાળી ક્રાંતિ દરમિયાન, ઘઉં અને ચોખાની ઊંચી જાતો સાથે વાવેતર કરાયેલા પાક વિસ્તારમાં નોંધપાત્ર વધારો થયો હતો. ૧૯૭૮-૧૯૭૯ સુધીમાં, હરિયાળી ક્રાંતિને કારણે ૧૩૧ મિલિયન ટન અનાજનું વિક્રમી ઉત્પાદન થયું. ત્યારે ભારત વિશ્વના ટોચના કૃષિ ઉત્પાદકોમાંના એક તરીકે ઓળખાતું હતું

આજે ભારત ૧૪૭ લાખ કરોડ રૂપિયાના જીડીપી સાથે વિશ્વની ૫ાંચમી સૌથી મોટી અર્થવ્યવસ્થા છે, જે વૈશ્વિક જીડીપીના ૮% છે. જે હવે ચોથા ક્રમે આવી ગઈ છે. તાજેતરના વર્ષોમાં, ભારતમાં સ્ટાર્ટઅપ્સની સંખ્યામાં ૧૫,૪૦૦%ની જંગી વૃદ્ધિ જોવા મળી છે, જે ૨૦૧૬માં ૪૭૧થી જૂન ૨૦૨૨ સુધીમાં ૭૨,૯૯૩ થઈ ગઈ છે. સ્ટાર્ટઅપ્સની આ અભૂતપૂર્વ વૃદ્ધિએ દેશમાં લાખો નવી નોકરીઓ પણ ઊભી કરી છે. આજનો ભારત આઝાદી સમયેના ભારત કરતાં અલગ છે. આઝાદીનાં ૭૫ વર્ષમાં ભારતીય ઈન્ફ્રાસ્ટ્રક્ચરમાં જબરજસ્ત સુધારો થયો છે. ભારતીય રોડ નેટવર્કની કુલ લંબાઈ ૧૯૫૧માં ૦.૩૯૯ મિલિયન કિમીથી વધીને ૨૦૧૫ સુધીમાં ૪.૭૦ મિલિયન કિમી થઈ ગઈ છે, જે તેને વિશ્વનું ત્રીજું સૌથી મોટું રોડ નેટવર્ક બનાવે છે. વધુમાં, ભારતની રાષ્ટ્રીય ધોરીમાર્ગ વ્યવસ્થા હવે ૨૪,૦૦૦ કિમી (૧૯૪૭-૧૯૬૯)થી ૨૦૨૧માં ૧,૩૭,૬૨૫ કિમી સુધી વિસ્તરે છે.

આઝાદીના ૭૦ વર્ષથી વધુ સમય પછી, ભારત એશિયાનો ત્રીજો સૌથી મોટો વીજળી ઉત્પાદક બની ગયો છે. તેણે ૧૯૪૭માં ૧,૩૬૨ મેગાવોટથી ૩,૯૫,૬૦૦ મેગાવોટ સુધી ઊર્જા ઉત્પાદન કરવાની ક્ષમતા વધારી. ભારતમાં, ૧૯૯૨-૧૯૯૩માં ૩૦૧ બિલિયન યુનિટથી ઉત્પાદિત વીજળીનો કુલ જથ્થો ૨૦૨૨માં વધીને ૪૦૦૯૯૦.૨૩ મેગાવોટ થયો છે. ભારત સરકાર ૨૮ એપ્રિલ, ૨૦૧૮ સુધીમાં તમામ ૧૮,૪૫૨ ગામડાઓમાં વીજળીકરણ કરવામાં સફળ રહી, જ્યારે ગ્રામીણ વિદ્યુતીકરણની વાત આવે ત્યારે ૧૯૫૦માં માત્ર ૩૦૬૧ હતી. ક્યારેક સરકારની ઉપલબ્ધિ તરફ પ્રજાએ સર્વગ્રાહી રીતે જોવું જોઈએ, કારણ કે ભારત સરકાર એક અને સતત છે. રાજકીય પક્ષો તો આવે અને જાય. બધાના યોગદાનનો સરવાળો ભારતને આગળ મોકલે છે.