બર્થ-ડે પાર્ટીની 'રોમેન્ટિક' ગેઈમ્સમાં....

- રજનીગંધા - વિભાવરી વર્મા

- કમાલ છે યાર? તું આટલી બધી રોમેન્ટીક છે તેની તો મને ખબર જ નહોતી!'

ગૌરવી પોતે આટલી રોમેન્ટિક હશે તેની ગૌરવીને પોતાને ખબર નહોતી !

એમબીબીએસના સેકન્ડ યરમાં ભણતી ગૌરવી હંમેશાં સિરીયસ, ભણેશ્રી અને 'ફોકસ્ડ' છોકરી કહેવાતી હતી. હા, એનો સ્વભાવ જરાય બોરિંગ નહોતો, બલ્કે એના ચહેરા પર સતત સ્મિત રમતું રહેતું હતું. પણ ગૌરવી અને રોમાન્સ ?

આ આખું ચિત્ર બદલાઈ ગયું ગૌરવીની સ્કુલ ફ્રેન્ડ શર્મિષ્ઠાની બર્થ-ડે પાર્ટીમાં ! આ પાર્ટી હતી શર્મિષ્ઠાના ડેડીના ફાર્મ હાઉસમાં. જેમાં માત્ર યંગસ્ટર્સ જ એલાઉ હતા. સ્કુલ પછી શર્મિષ્ઠાએ બબ્બે કોલેજો બદલી હતી એટલે એના ફ્રેન્ડઝની સંખ્યા મોટી હતી.

આ જ પાર્ટીમાં ગૌરવીનો ભેટો થઈ ગયો.... વિશ્વેસ સાથે. એ વાંકડિયા વાળવાળો, પોચા પોચા ગાલ અને ચમકતી આંખોવાળો છોકરો ફાઈન આર્ટસના થર્ડ યરમાં હતો. ગૌરવી તો એને ક્યાંથી ઓળખતી હોય ?

પણ શર્મિષ્ઠાએ આ પાર્ટી ઓર્ગેનાઈઝ કરવાનું કામ એક પ્રોફેશનલ ઇવેન્ટ મેનેજમેન્ટ કંપનીને સોંપ્યું હતું. અને પાર્ટીની થિમ હતી ઃ 'બિ માય લવ !'

આમાં જાતજાતની રોમેન્ટિક ગેઈમો જ હતી. પહેલી જ ગેમમાં ગૌરવી ને વિશ્વેશનું અનાયાસ સેટિંગ ગોઠવાઈ ગયું ! ગેમ એવી હતી કે છોકરાઓ પોતાના બન્ને હાથ પોતાની કમરમાં રાખીને એક લાઈનમાં ઊભા રહે અને છોકરીઓ એમની આસપાસ 'મ્યુઝિકલ ચેર'ની જેમ ગોળ ગોળ ફરતી જાય. જેવું મ્યુઝિક બંધ થાય કે તરત છોકરીએ સૌથી નજીક ઊભેલા છોકરાની કોણીમાં પોતાનો હાથ પરોવી દેવાનો!

ગમ જેમ જેમ આગળ વધતી જાય તેમ તેમ 'અન-લકી ડ્રો' વડે છોકરાઓની સંખ્યા ઘટતી જાય ! જેના કારણે દરેક રાઉન્ડ પછી એક કે બે છોકરી 'આઉટ' થઈ જાય !

આમાં છેક છેલ્લે એવું બન્યું કે વચ્ચે એકલો વિશ્વેશ ઊભો હતો અને આજુ બાજુ ગોળ ગોળ ફરનારી બે છોકરીઓ હતી.

શર્મિષ્ઠા અને ગૌરવી ! જેમાં છેલ્લે ગૌરવી જીતી ગઈ !

એમબીબીએસના હેવી ભણતર વચ્ચે આવી મજાની પાર્ટી આવી જાય તો કોને મજા ન પડે ? ગૌરવી એટલી ખુશ થઈ ગઈ કે તેણે વિશ્વેશના બન્ને ખભા પકડીને હચમચાવી નાંખતાં 'થેન્ક્યુ... થેન્ક્યુ... થેન્ક્યુ !' કહી નાંખ્યું !

જોકે ખરી ગેઈમ્સ તો હવે શરૂ થઈ. એમાં ચીઠ્ઠીઓ ઉપાડવાની હતી. છોકરાઓની ચીઠ્ઠીમાં 'મજનુ', 'ફરહાદ', 'રોમિયો', 'રાંઝા' અને 'વિજાણંદ' જેવાં નામો હતાં. જ્યારે છોકરીઓની ચીઠ્ઠીઓમાં 'લયલા', 'શીરી', 'જુલિયેટ', 'હીર' અને 'શેણી' જેવાં નામો હતાં !

ગૌરવીના હાથમાં 'શેણી' નામની ચીઠ્ઠી હતી અને બિચારીને ખબર જ નહોતી કે શેણીનો પ્રેમી કોણ હતો ? એ તો જ્યારે 'વિજાણંદ' બનેલો વિશ્વેસ 'ઓ શેણીઈઈઈઈ... અલી મારી શેણીઈઈઈ... ક્યાં છે તું ?' કરતો પોકારો કરવા લાગ્યો ત્યારે ગૌરવી એને જોઈને ખડખડાટ હસી પડી !

બસ, એ પછીની તમામ ગેઈમ્સમાં આ રીતે જોડી બનાવીને રમવાનું હતું. એક ગેમમાં બન્નેના એક-એક પગ એકબીજા સાથે બાંધવામાં આવ્યા અને એમણે એક બોલને ટપ્પીઓ પાડતાં પાડતાં ફાઈનલ ટચ-ડાઉન સુધી પહોંચાડવાનો હતો.

વિશ્વેશે તરત જ કીધું 'જુઓ મારી શેણી ! જો તમે તમારો હાથ મારી કમરમાં નાખશો, અને મારો હાથ તમારી કમરમાં નાખવા દેશો તો આપણે બન્ને બહુ ઇઝીલી જમ્પ કરી શકીશું. ડુ યુ માઈન્ડ?'

'ઓફ કોર્સ નોટ !' ગૌરવી ખૂબ જ એક્સાઈટેડ હતી ! અને પહેલી જ ગેમ એ બન્ને જીતી ગયા !

બીજી ગેઈમ ક્વીઝ હતી. એમાં ગૌરવી માસ્ટર હતી. તેણે વિશ્વેશને કહ્યું 'મારા વ્હાલા વિજાણંદ ! તમે તમારી જીભડીને ઝાલી રાખજો કેમ કે શેણી આમાં બહુ શાણી છે !'

નેચરલી, બીજો રાઉન્ડ પણ શેણી-વિજાણંદની જોડીને ફાળે ગયો. જો કે આની સાથે સાથે એક બીજો નિયમ એ હતો કે દરેક રાઉન્ડ પછી તમામ છોકરા છોકરીઓને એક એક પ્યાલી 'વાઈન' પીવાનો હતો. પરંતુ એ ફ્રેન્ચ વાઈન ખૂબ જ લાઈટ હતો.

ત્રીજો રાઉન્ડ ઊંચી બાંધેલી દોરી ઉપર લટકાવેલા ફૂગ્ગાને ફોડવાનો હતો, જેમાં એક પાર્ટનરે બીજા પાર્ટનરને ઊંચકવી તો પડે જ ! સાથે સાથે થોડી ઉછાળવી પણ પડે !

આમાં અમુક કપલ જાણીજોઈને એકબીજા ઉપર પડી પડીને ગબડી રહ્યાં હતાં. બે વાર તો ગૌરવી પણ વિશ્વેશની ઉપર પડી !

 પણ પછી વિશ્વેશે કહ્યું ઃ 'શેણી, તેં મુંબઈની જન્માષ્ટમી જોઈ છે ? એમાં ગોવિંદાઓ શી રીતે એકબીજાના ખભા પર ચડી જાય છે ?'

ગૌરવી તરત જ સમજી ગઈ. વિશ્વેશ એના બે હાથનાં આંગળાં પરોવીને મજબૂતીથી ઊભો રહ્યો અને ગૌરવીએ ગોવિંદાની અદાથી એમાં પગ મૂકતાંની સાથે જ ઉછળીને ફૂગ્ગો ફોડી નાંખ્યો !

મજા એ હતી કે ફૂગ્ગામાંથી પાણી ફૂટયું ! બન્ને પલળી ગયાં ! પણ હવે ગૌરવીને એની પરવા નહોતી. ઇન ફેક્ટ, એ તો ભૂલી જ ગઈ કે પોતે મેડિકલની સ્ટુડન્ટ છે.

છેલ્લો રાઉન્ડ સૌથી રોમેન્ટીક હતો જેમાં દરેક કપલે એક પ્લાસ્ટિકના મોટા બોલને હાથ લગાવ્યા વિના માત્ર પોતપોતાનાં શરીરો વડે વચમાં ટકાવી રાખવાનો હતો અને સાથે સાથે ડાન્સ પણ કરતા રહેવાનું હતું.

આમાં ગૌરવીએ અક્કલ ચલાવી. 'ડિયર વિજાણદ ! શરત એ છે કે બોલને હાથ નથી લગાડવાનો, પણ એકબીજાના શરીરને તો હાથ લગાડી જ શકાય ને ?'

આ ટ્રીકથી 'શેણી અને વિજાણંદે' પેલા રબરના બોલને બરોબર વચ્ચે ભીંસીને જકડી રાખ્યો ! એટલું જ નહીં, મ્યુઝિકના તાલે બન્નેનાં શરીરો જાણે એક જ હોય તેમ મૂવમેન્ટ કરી રહ્યાં હતાં !

દરેક રાઉન્ડની વચ્ચે જ્યારે બ્રેક પડતો હતો ત્યારે શર્મિષ્ઠા આવીને ગૌરવીને કહેતી હતી 'કમાલ છે યાર ? તું આટલી બધી રોમેન્ટીક છે તેની તો મને ખબર જ નહોતી !'

ગૌરવી દરેક વખતે હસીને જવાબ આપતી હતી. 'અલી, મને પણ ક્યાં ખબર હતી ?'

ખેર, પાર્ટી તો મોડી રાત સુધી ચાલતી રહી. દરેક વખતે જે પેલું પીણું પીવાઈ રહ્યું હતું તેની અસર પણ હતી અને વિશ્વેશ જેવા ક્યુટ છોકરાની સંગત પણ હતી... એમાં ને એમાં બધાં કપલ વારાફરતી ફાર્મ હાઉસનાં ખૂણા શોધીને એકબીજામાં મગ્ન થઈ રહ્યાં હતાં.

ગૌરવીને પણ વાઈનને કારણે ઊંઘ અને નશો બન્ને ચડી ગયાં હતાં. તે ડાન્સ કરતાં કરતાં ક્યારે વિશ્વેશના ખભે માથું નાંખીને ઊંઘવા લાગી હતી તેની તેને પોતાને ખબર નહોતી.

સવારે જ્યારે ગૌરવી જાગી ત્યારે તેનાં પોતાનાં વસ્ત્રો અસ્તવ્યસ્ત હતાં ! વિશ્વેશનાં વસ્ત્રોની પણ એ જ હાલત હતી !

ગૌરવી ઝડપથી ઊભી થઈને પોતાની સ્કૂટી લઈને હોસ્ટેલ પર પહોંચી ગઈ. 'ઓ માય ગોડ... કાલ રાત્રે અમારી વચ્ચે શું થયું હશે ? ખરેખર કંઈ થયું હશે ? કે પછી...?'

છેક બપોરે ગૌરવીએ વિશ્વેશને મેસેજ કર્યો, 'જો, હું ખરેખર એવી છોકરી નથી..'

આગળ શું લખવું તે વિચાર કરતી હતી ત્યાં સામેથી મેસેજ આવ્યો ઃ 'ગૌરવી, હું પણ એવો છોકરો નથી... પણ આપણે ફરી એકાદ વાર મળી શકીએ ? જ્યારે આપણે 'એવાં' ન હોઈએ ?'

ગૌરવીને આ ગમ્યું !