આ તો મને દયા આવી .

- વહેતું જીવન-ડૉ. હર્ષદ કામદાર

- 'મને તો મારો પતિ મયંક બહુ પ્રેમ કરે છે, હું તેની સાથે દગાબાજી ના કરી શકું.'

'અ રે! મલ્લિકા, તું અહીં ક્યાંથી ? ઓળખાણ પડી.' કહેતા ભાવિન ભાવવિભોર બની ગયો. પાંચ વરસ બાદ મળ્યાં હતા, પણ એ જ રૂઆબ, એ જ ઠસ્સો, એ જ ગ્લેમર જોઈ ભાવિન આશ્ચર્યઆશ્ચર્ય પામી ગયો. 'કોણ ભાવિન ! તને તો ઓળખુ જ ને, તું પણ એવો ને એવો સ્માર્ટ અને આકર્ષક છે. કેટલા વરસે મળ્યાં પછી આનંદ તો થાય જ ને !'

'તું અહીં જ રહે છે ? તારો પતિ શું કરે છે ? બાળકો છે કે નહીં?' ભાવિને તેની જૂની પ્રેમિકા મલ્લિકાને પ્રશ્નોનો મારો કરી દીધો. 'હા, અહીં અમદાવાદમાં નારણપુરામાં અમારો બંગલો છે. મારો વર મયંક પોતાનો બીઝનેસ સંભાળે છે. લગ્નને ચાર વરસ થયા પણ બાળકો નથી. મયંક મને બહુ પ્રેમ કરે છે.' કહેતા મલ્લિકાએ હાથ મિલાવવા હાથ આગળ કર્યો. ભાવિને પણ તકનો લાભ લઇ હાથ મિલાવ્યા. પાંચ વરસે તેના હાથનો સ્પર્શ થતાં ભાવિન ઝણઝણી ગયો 'તારી પત્ની શું કરે છે ? સાંભળ્યું છે કે તારા લગ્ન પણ ચાર વરસ પહેલા જ થઇ ગયા છે. બાળકો છે કે નહીં ?' મલ્લિકાએ પણ પ્રશ્નોનો મારો ચલાવ્યો. 'બધું અહીં બજારમાં ઉભા ઉભા જ પૂછવું છે કે શું ? ચાલ સામે પેલા કોફી બારમાં બેસીને વાતો કરીએ.' કહેતા ભાવિન પોતાની પૂર્વ પ્રેમિકા મલ્લિકાનો હાથ પકડી સામેના કોફી બારમાં લઇ ગયો. 

મલ્લિકાનો પતિ મયંક પોતાની ઓઢવની ફેકટરીમાં ગયો હતો, તેથી મલ્લિકાને બીજી કોઈ બીક નહોતી. કોફી બારમાં કોફીનો ઓર્ડર કરી ફરી પાછા બન્ને વરસોની યાદ તાજી કરતા વાતોએ વળગ્યા.

'મારી પત્ની ભામિની સાવ ગમાર અને ગામડિયણ છે. તેને ફેશન કે ગ્લેમરનો જરાપણ અંદાજ નથી. અમે હજુ મુંબઈમાં બોરીવલીમાં જ રહીએ છીએ. મારા મમ્મીપપ્પાએ સુરેન્દ્રનગર જીલ્લાના ગામડાની છોકરી સાથે મારા લગ્ન ગોઠવી દીધા. હું ના ના કરતો રહ્યો, પણ બન્નેએ દબાણ પૂર્વક ભામિની સાથે પરણાવી દીધો, હજુ બાળકો થયા નથી.' કહેતા ભાવિન ભાવુક બની ગયો.

'તો પછી અહીં અમદાવાદમાં ક્યાંથી ?' મલ્લિકાને નવાઈ લાગી.

'હું અહીં અમારી કંપનીના કામે દસ દિવસ માટે આવ્યો છું અને કંપનીના ગેસ્ટહાઉસમાં રીલીફરોડ પર ઉતર્યો છું.' ભાવિને ફોડ પાડતાં કહ્યું.

બન્ને મુંબઈમાં દાદરની ડી.કે. આર્ટસ એન્ડ કોમર્સ કોલેજમાં સાથે જ અભ્યાસ કરતા. કુંવારી મલ્લિકા પણ બોરીવલીમાં ભાવિનના ઘરની પાસે જ રહેતી. બન્ને સવારની સાત પાંત્રીસની ફાસ્ટ લોકલમાં સાથે જ ચડતાં, અને બપોરે એકને દસની લોકલમાં સાથે જ બોરીવલી ઉતરતાં. જુવાનીમાં મલ્લિકાની જુવાની ફાટફાટ થતી. તૈયાર થઈને કોલેજ જવા નીકળે ત્યારે તે કોઈ ફિલ્મી હિરોઈનથી કમ ન લાગતી. પાતળો એકવડિયો બાંધો, સાડા પાંચ ફૂટની ઊંચાઈ, ભવ્ય આંખો અને રતુમડા હોઠ બધાને તેની તરફ આકર્ષતા કોલેજમાં પણ બધા વિદ્યાર્થીઓ તેની સાથે દોસ્તી કરવા ઉત્સુક રહેતા, પણ મલ્લિકા કોઈને કાઠું આપતી નહીં. ભાવિન પણ તેની સાથે દોસ્તી કરવા તડપતો, મલ્લિકા તેને પણ રિસ્પોન્સ આપતી નહીં.

ડીસેમ્બરના અંતમાં કોલેજના સાંસ્કૃતિક કાર્યક્રમની તૈયારી જોરદાર થવા લાગી હતી. 'લૈલા મજનુ' નાટકમા સૌંદર્ય સામ્રાજ્ઞાી મલ્લિકાની પસંદગી લૈલા તરીકે થઇ ગઈ. પણ મજનુ માટે કોઈ વિદ્યાર્થી પ્રોફેસરને પસંદ પડતો નહોતો. છેલ્લી ટ્રાયલમાં ભાવિનની ડાયલોગ ડીલીવરીથી ખુશ થઇ પ્રોફેસરે તેને મજનુ માટે ચૂંટી કાઢયો. નાટકના રિહર્સલમાં ભાવિન, મલ્લિકાને પામવા મથતો રહ્યો, પણ મલ્લિકાએ કોઠું ના આપ્યું. કાર્યક્રમની આગલી રાતે ફાઈનલ રિહર્સલમાં રાતના અગ્યાર વાગી ગયા. મલ્લિકા કોલેજથી દાદર સ્ટેશન જવા ઉતાવળે નીકળી. પણ રસ્તામાં સુમસામ જગ્યાએ બે લફંગા દારૂડિયા જેવા ગુંડાએ તેની છેડતી કરી. આજુબાજુ કોઈ નહીં, દુર ઉભેલા માણસો જોતા હતા, પણ મદદે કોઈ ન આવ્યું. પાછળથી ભાવિને દોડીને જીવના જોખમે તેને બચાવી ગુંડાઓ ભગાવી દીધા. મલ્લિકા તેનાથી આકર્ષાઈ ગઈ, અને પછી તો ચાલુ થઇ તેમની પ્રેમ કહાની ! કોલેજમાં, કેન્ટીનમાં, કે લાયબ્રેરીમાં બન્ને સાથે ને સાથે! પણ બન્નેની જ્ઞાતિ જુદી હોવાથી લગ્ન માટે માબાપે ના પાડી અને તેના લગ્ન અમદાવાદના ઉદ્યોગપતિ મયંક સાથે કરી દીધા. ભાવિન એકલો પડી ગયો. તેનું દિલ ભાંગી ગયું.

પણ વાસ્તવિકતા સ્વીકાર્યે જ છુટકારો હતો. તેના પણ લગ્ન તેના ગામની ભામિની સાથે થઇ ગયા. તેના મલ્લિકાને ભોગવવાના સપના મનમાં રહી ગયા. 'આપણે શાંતિથી છ સાત કલાકમાં બેસીને વાતો કરીએ, જૂની રોમાંચક વાતો યાદ કરીશું. ' ભાવિને મલ્લિકાની સહાનુભુતિ પામવા રોતલ અવાજે કહ્યું. 'સારૂ, કાલે બે દિવસ માટે મયંક બહારગામ જવાનો છે, મારે બંગલે બપોરે આવીજા, રાતનું ડીનર મારે ઘરે જ કરજે.' મલ્લિકાએ મિત્રભાવે કહ્યું. ભાવિન ખુશ થઇ ગયો. બીજા દિવસે બપોરે પરફ્યુમના ફુવારા છાંટી તૈયાર થઇ ગયો. મલ્લિકા આટલી જલ્દી મળવા તૈયાર થઇ ગઈ તે વિચારી ખુશ થઇ ગયો. મુંબઈથી લાવેલ વિદેશી વિસ્કીના બે પેગ પણ મારીને પહોંચી ગયો મલ્લિકાને ઘરે. નિરવ શાંતિમાં મલ્લિકાએ દરવાજો ખોલી ભાવિનને આવકાર્યો. ઘરમાં કોઈ ન જોતા ભાવિને ખુશ થઇ પુછયું, 'કોઈ ઘરે નથી?'

'નોકર રજા ઉપર ગયો છે' કહીને મલ્લિકાએ સોફા પર તેને બેસાડયો. તેનું શાનદાર રાડો ઘડિયાળ જોઈ ખુશ થતા કહ્યું, 'મયંકને પણ તારી જેમ ઘડિયાળનો ખુબ શોખ છે, તેની પાસે ગોલ્ડન રોલેક્ષ છે.' અરે ! આ તો મારી હાજરીમાં તેના પતિને જ યાદ કરે છે, વિચારી ભાવિન વાતોએ વળગ્યો, વાતમાં ને વાતમાં તેણે મલ્લિકાનો હાથ પકડી લીધો. તેના અંગોમાં ગરમાહટ અને કડકાઈ આવી રહી હતી. મલ્લિકાને તેની આંખોમાં વિકારના સાપોલિયાં દેખાયા. ભાવિન આગળ વધવા ગયો, ને તેણે કહ્યું, 'ભાવિન, આગળ ના વધતો. આ તો તારી પત્ની ગમાર છે, સાંભળી મને દયા આવી, અને કંપની માટે મેં તને અહીંયા બોલાવ્યો છે, મને તો મારો પતિ મયંક બહુ પ્રેમ કરે છે, હું તેની સાથે દગાબાજી ના કરી શકું.' દયા આવી શબ્દ સાંભળતા ભાવિન ચોંકી ગયો, અરે ! આતો પ્રેમ નહીં અહેસાન જતાવે છે, વિચારતાં તેનો પ્રેમનો નશો એકદમ ઉતરી ગયો. ગરમ અંગો ઠંડા પડી ગયા. તે ઉભો થઇ ગયો. 

'ચલો, હું જાઉં છું, મારે હજી કંપનીના કામે જવાનું છે.' કહી ભાવિને ચાલતી પકડી. 

'અરે ! તારે હજી ડીનર લેવાનું છે, અને કેમ એકદમ ઉતાવળો થયો,' કહીને મલ્લિકાએ ખોટે ખોટે તેને રોકવા પ્રયત્ન કર્યો, જોકે કારણ તેને ખબર હતી. 

લાસ્ટ સ્ટ્રોક : અલગ પડયા પછી બે જુના પ્રેમીઓ મળે તો તેમણે મર્યાદાનો ભંગ કરવો જોઈએ નહીં. લગ્નની લક્ષ્મણ રેખા વળોટવાથી જીવનસાથીને દગો કર્યાનો રંજ તમને જીવનભર છોડશે નહીં.