જેની લાઠી તેની ભેંસ- મધુસૂદન પારેખ

સારું એવું જમીને પેટને જરા આરામ આપવા પલંગમાં ઝંપલાવ્યું. એ સાથે જ નસકોરાંનો અને એ.સી.નો એમ બે ઘરરર્ ઘરરર્ ઘૂરકવા માંડયાં. નિંદરમાં નેણ મીંચાયાં. કંઇકંઇ માયાવી દુનિયામાં સહેલ કરતા હતા ત્યાં અચાનક એક ઘરરર્ ઘરરર્ - એ.સી.નું ઘરરર્ બંધ થઇ ગયું.એબંધ થયું એની સાથે નસકોરાંએ પણ સંતુલન સાધ્યું. અરે, નિંદર પણ ભાગી ગઈ અને ફાટી આંખે હું જોતો જાગી ઉઠયો.
એ.સી. બંધ... !

આંખો ચકળ વકળ થવા માંડી. ગરમ હવા એ મારા શરીરને ઘેરો ઘાલ્યો. એકદમ અડધા બેઠા શરીરે બૂમ મારી:'એ.સી. બંધ થઇ ગયું !'

ઊંઘ બગડી તે સાથે મગજ પણ બગડયું. આ બધી ઇલેક્ટ્રીક કંપનીઓ બેકાર થઇ ગઈ છે. ગમે ત્યારે લાઇટો જતી રહે, એ.સી. બંધ થઇ જાય.. લાઈટનાં બિલમાં રકમનો વૈભવ... અરે લકઝરી. લૂંટો જ લૂંટો...
અરે... એકાએક બંધ કેમ ? કહું છું સાંભળે છે ? બીજા રૃમમાં કદાચ આડી પડેલી પત્નીને બૂમ મારી. 'એ.સી. બંધ થયું પણ એને કશી કન્વાર છે ?' 'અરે એ ય... આ એ.સી. બગડયું...'મેં ઘાટો બરાડા જેવો પાડયો.

પત્ની સફાળી ઉઠી. 'શું થયું ? આમ રાડો કેમ પાડો છો ?'
'રાડો પાડવી જ પડે ને' અચાનક એ.સી. બગડી ગયું... જરા ઊભી થઇને જો ને, બારણું ખોલીને તપાસ કરી આવ. આપણ એકલાનું જ એ.સી. બગડયું છે કે બધાંનાં એ.સી.ને ઝાટકો લાગ્યો છે ?

'પણ ભર બપોરે... કોઇના ઘેર... ડોર બેલ...'
'તારાથી ના જવાતું હોય તો હું જાઉં... ! પડોશીને એટલું ય પૂછવા જતાં નાનમ લાગતી હોય તો...'

મેં ઊભા થવાનો અભિનય કર્યો, એ બારણું ખોલી બહાર ગઈ અને તરત પાછી ફરી:'તમે બપોર બપોરમાં પડોશીઓની ગાળ ખવડાવો છો ? બાજુના ફ્લેટવાળાએ તો બે ચાર વાર ઘંટડી વગાડી તોએ બારણું ના ખોલ્યું. સામેના ફ્લેટમાં બારણું જરા ધમધમાવ્યું એટલે કોઈ દેદારમાન પુરુષે બારણું ખોલ્યું. મારી સામે ઘૂરકતી આંખે જોયું. મેં દયામણી નજરે પૂછ્યું:'તમારે ત્યાં એ.સી...

'''નોનસેન્સ !' કહેતાં જ એણે બારણું ફટકાર્યું. તમે ય કોઇને ઘેર... પણ અવાજ ઘરરર્ આવતો મેં સાંભળ્યો. ત્યારે આપણું જ એ.સી. બગડયું ! બપોર કેમની વીતશે !

અરે, જરા શરીર લૂછવાનું કપડું...'નેપકીન નહિ ટુવાલ લાય ટુવાલ. શરીરમાંથી તો ગગા વહેવા માંડી છે.' બધાને ત્યાંએ.સી. ચાલુ અને આપણે ત્યાં જ... 'જરા જો તો ખરી ! કોણ બારણું ઠોકે છે ?'

'રામો...નોકર...!' જાણે બાપનો બંગલો હોય તેમ ઘરમાં ઘૂસવા જતો હતો. 'એ ય બબુચક !' મેં શબ્દોથી ફટકાર્યો 'અત્યારે ચાર વાગે તારા 'ફાધર'નું કંઇ દાટયું છે ? આ કામ કરવા આવવાનો ટાઈમ છે ? જા સાંજે આવજે.'
નોકર કંઇ મારો સગો કે વહાલો નહોતો:'મને તો 'બા' એ વહેલો બોલાવ્યો હતો...! હું કાંઈ નવરો નહોતો. આગ જેવી ગરમીમાં... આવ્યો...'

પત્નીએ કહ્યું:'મેં એને જરા વહેલો બોલાયો હતો. આજે રજા હતી. એટલે વધારાનું કામ કાઢ્યું છે. એટલે...'
હું બેઠો થઇ ગયો હતો. ટુવાલ પોતે પરસેવે રેબઝેબ થઇ ગયો હતો !
ભરબપોરે ગરમીમાં ઘોર નિરાશા... પાછું કોણ ? જરા જો ને !

'કુરિયર...'
'સાહેબ સહી કરો. ટપાલ છે.'
'તમને કુરિયરવાળાઓને બપોરના જ ટપાલ લાવવાનો ટાઈમ મળે છે ? ગમે ત્યારે આમ નીકળી પડો છો ? નથી સહી કરવી. ટપાલ નાખી જા...'
'પણ સહી જરૃરની છે..એ વિના...'

પત્નીએ સહી કરી આપી.પેલો મારી સામે જાણે મારો વેરી હોય તેમ ત્રાટકતો વિદાય થયો.
આ જે આ એ.સી. બગડયું ત્યારથી જ પનોતી છે...! એ આવો આવો... હસમુખભાઈ...ભાભી... આવો

'અત્યારમાં પાછાં કોણ ફૂટી નીકળ્યાં ? અરે...! એ.સી. બગડયું છે ત્યારે...'
બંને નિકટના અતિથિ એ ઘરમાં પગલાં પાડયાં...

'મારું એ.સી. બગડી ગયું છે તમે... ભલે...બંને બેઠાં..'એ.સી. ચાલુ કરોને ! ગરમી કેટલી છે?'
'પણ એ.સી. બગડી ગયું છે. એને આજે જ મુહરત આવ્યું છે. હસમુખભાઈએ એ.સી. સામે જોયું:કેમ કરતાં અચાનક... અરે, એ તો વાયર પ્લગમાંથી ઢીલો પડી ગયો છે. એમણે વાયર બરાબર ફીટ કર્યો ને એ.સી. મઝાનું ઘૂરકવા માંડયું. ઘરરર્ ઘરરર્...'
'મને હસમુખભાઈ વહાલા વહાલા લાગ્યા:'એમને ચા નાસ્તો કરાવો. અને જોડે નોકરને ય આપજો. બિચારો ભરબપોરે કામ કરવા આવ્યો છે.'