પ્રથમ રાષ્ટ્રીય મહિલા કારરેસર ડાયના

- વામાવિશ્વ-અનુરાધા દેરાસરી

- ડાયનાનું કહેવું છે કે તેની માતા કારરેસીંગની પ્રથમ શિક્ષિકા હતી. ડાયનાને નાનપણથી ઝડપ અને કારો પ્રત્યે આકર્ષણ હતું

આ ધુનીક ભારતીય મહિલાએ લગભગ દરેક ક્ષેત્રમાં પર્દાપણ કર્યું છે. જેમ કે લશ્કરની ત્રણ પાંખો, કોર્પોરેટ ક્ષેત્ર, વિમાન કે રેલવેક્ષેત્રે કે રમતગમત કે અન્ય ક્ષેત્ર. મોટર-કાર રેસીંગ એ રમતગમતનો એક અગત્યનો અને આગવો વિભાગ છે. અત્યાર સુધી આ કારરેસીગ, એ પુરુષવર્ગની મોનોપોલી હતી, પરંતુ તાજેતરમાં એ સીલીંગ, પૂનાની મહિલાએ કાર રેસીંગમાં ચેમ્પીયનશીપ મેળવીને તોડી છે. પૂનાની ૨૮ વર્ષની ડાયના પૂનડોલે કાર રેસીંગમાં, રાષ્ટ્રીય સ્પર્ધા જીતી અને કાર રેસીંગ ચેમ્પીયનની પ્રથમ રાષ્ટ્રીય મહિલા બની. તેણે અન્ય યુવતીઓ અને મહિલાઓ માટે કાર રેસીંગ ક્ષેત્રના દ્વાર ખોલી આપ્યા છે.

ડાયનાનો જન્મ મહારાષ્ટ્, પૂનાના પારસી કુટુંબમાં થયો હતો. કહેવાય છે ને કે, પુત્રીના લક્ષણ પારણામાંથી એ કહેવતને અનુસરીએ તો નાની ડાયનાને નાનપણથી ઝડપ અને કારો પ્રત્યે આકર્ષણ હતું. ડાયનાના માતા-પિતા ખૂબ નીપૂણ કાર ડ્રાઈવર હતા અને લાંબી કારની ટૂરીંગ માટે તેઓ હંમેશા ઉત્સુક રહેતા. ડાયનાના પિતાને કાર રેસનો ખૂબ શોખ હતો. દર શનિ-રવિનાં વીકએન્ડમાં તેઓ ફોર્મ્યુલા F1 કાર રેસીંગ જોવા અચૂક જતા. નાની ડાયના પણ પિતાજી સાથે કાર રેસીંગ જોવા જતી. આમ ડાયનામાં નાનપણથી જ કાર રેસીંગનું આકર્ષણ રહ્યું હતું. સાત વર્ષની થતા ડાયનાના દાદાજીએ (90 Karting)  ગોકારટીંગ અંગે પ્રોત્સાહીત કરી. (ગોકારટીંગ એટલે નાનીકારોની રેસ ફક્ત આનંદ માટે) નાની ડાયના કારો સાથે જ રમતી અને એમ્યુઝમેન્ટ પાર્કમાં પણ રમકડાની કારોની રેસ કરતી અને જીતતી.

ડાયનાની માતા, ડાયનાની કાર રેસીંગનું આકર્ષણ અને એ માટેની પેશન જોઈ અને તેને કાર ચલાવવા માટે પ્રોત્સાહીત કરવા માંડી. પુખ્તવયની થતા ડાયનાની માતાએ ઘરની કાર શીખવાડી, બસ શાળા અને કોલેજના ભણતરમાંથી સમય મળતા આગળ કારનું વીલ અને પાછળ ડાયના, સડસડાટ રસ્તાઓ પર ફરી વળતા.

ડાયનાનું કહેવું છે કે તેની માતા કારરેસીંગની પ્રથમ શિક્ષિકા હતી.

અહીં વાચકો માટે ખાસ નોંધ છે કે, કોઈપણ બાળક મોટું થઇને સફળ થાય છે તેની પાછળ તેના કુટુંબીજનો ખાસ કરીને માતા-પિતા અને દાદા દાદી જેવા વડીલવર્ગની પ્રેરણા અને પ્રોત્સાહન ખૂબ અગત્યના હોય છે. બાળકની પેશન સમજીને જો તેને ખીલવવા દેવામાં આવે તો, તે જરૂર પુખ્તવયે સફળતાની ટોચ સર કરે જ છે.

ડાયનાના કુટુંબીજનોએ જાતીયભેદ રાખ્યા વગર ડાયનાને ડૉક્ટર, એન્જીનીયર, સમાજના ચીલાચાલુ ક્ષેત્ર માટે ફોર્સ કર્યા વગર તેની કારરેસીગ માટેનું વલણ જોઈ નાનપણથી પ્રોત્સાહીત કરી તો ડાયના રાષ્ટ્રીય ચેમ્પીયન બની શકી.

ડાયનાએ શાળા અને કોલેજમાં કારરેસીંગ માટેના વીડીયો ટ્રેક માટેની માહિતી વગેરે ટીવી પર અને મોબાઈલમાં જોતી રહી. કાર રેસીંગના ચેમ્પીયન વીકી બટલર, હેનડરસન જેવાનાં ભાષણો, ટોક વગેરે સાંભળતી રહી અને આ વિષય અંગે વાચન કરતી રહી.

સમય પસાર થયો. ડાયનાએ અંગ્રેજી વિષય સાથે એમએ કર્યું અને તેના લગ્ન થયાં. દાંપત્યજીવનના ફળસ્વરૂપે તેને બે સંતાન થયા. ડાયના પૂનાની શાળામાં શિક્ષિકા તરીકે વિદ્યાર્થીઓને ભણાવવા માંડી.

એક ગૃહિણી, માતા અને શિક્ષિકા ત્રણ રોલ ભજવતા ભજવતા પણ પોતાની કારરેસીંગના સ્વપ્નને ડાયનાએ મુરઝાવા ના દીધું, તેને પ્રેરણા અને પ્રોત્સાહનનું ખાતર આપી જીવંત રાખતી રહી. સમયમળે તે સ્પોર્ટ કારની પ્રેક્ટીસ કરી આવતી.

કોઈપણ વ્યક્તિ સંપૂર્ણ મન, ખંત અને સમર્પણથી પોતાના ધ્યાયને વરે છે તો કુદરત જરૂર મદદ કરે છે અને એક સવારે કોઈમ્બતુરથી જે.કે.ટાયરમાંથી ડાયના પર ટેલીફોન કોલ આવ્યો. જો કે ટાયરવાળાએ ખાસ મહિલાઓ માટે ટેલેન્ટ હંટ ઇન વુમન ઇન મોટરસ્પોટ સ્પર્ધા રાખી હતી તેમાં ભાગ લેવાનું આમંત્રણ આપ્યું. ડાયનાને તો જીવનનું ભાવતું ભાથું મળ્યું. આ સ્પર્ધામાં કારરેસીંગ માટે ૨૦૦ મહિલાઓએ ભાગ લીધો. જેમાં ટોપ છ મહિલાઓમાં ડાયના પસંદગી પામી અને શરૂ થઇ ડાયનાની કાર રેસીંગની યાત્રા અહીં તેના કુટુંબીજનો પતિ અને ખાસ તેના બાળકો તેના મુખ્ય સપોર્ટર બન્યા. જે.કે.ટાયર કંપનીએ ડાયનાને એક વર્ષની કાર રેસીંગ માટે ટ્રેનીંગ આપી.

હવે ડાયના કાર રેસીંગ માટે સંપૂર્ણ તૈયાર હતી. સૌ પ્રથમ તેણે વોક્સ વેગન પોલો કપ ચેમ્પીયનશીપ સ્પર્ધામાં ભાગ લીધો.

આ સ્પર્ધા અંગે ડાયના જણાવે છે કે તમારે કાર રેસીગમાં વીલ પર સજ્જડ પકડ રાખવી પડે છે, સ્પીડના કંટ્રોલ પર સંપૂર્ણ ધ્યાન કેન્દ્રીત કરવું પડે છે, ઋતુઓના બદલાવ સામે પણ પડકાર ઝીલવો પડે છે. આ બધા સામે લડતા લડતા આ સ્પર્ધામાં મેં થોડી સ્પીડ પરનો કાબુ ગુમાવ્યો અને મારી કાર પાસેના ઘાસના મેદાનમાં જઇ અથડાઈ. આ સ્પર્ધામાં હું છેલ્લી પહોંચી.

પરંતુ જીવનમાં, કોઈપણ ધ્યેયમાં મળેલી હાર, સફળતાનું પ્રથમ પગથિયું હોય છે. હું આ હારમાંથી શીખી અને બીજીવારની વોક્સ વેગન પોલો કપની સ્પર્ધામાં જીતી. હવે મારું ધ્યેય રાષ્ટ્રીય કક્ષાની MRF સલુન કાર નેશનલ ચેમ્પીયન શીપ જીતવાનું હતું, એ માટે મેં તૈયારી શરૂ કરી.

આ માટે મારા કોચ રોજીંદી કસરતો કરાવે, રોજીનું અમુક જુદી જુદી સ્પીડથી ડ્રાઈવીંગ કરવાનું વગેરે. એક પ્રસંગ ટાંકતા ડાયના કહે છે કે આ રાષ્ટ્રીય સ્પર્ધા જીતતા પહેલાના અઠવાડીયામાં તેની બર્થ ડે હતી, પરંતુ એ દિવસના આગલા દિવસથી તેના કોચે તેનો સ્માર્ટ ફોન લઇ લીધો. જેથી કરીને બર્થડેના ફોન કોલ્સ, મેસેજો વગેરે પર ધ્યાન કેન્દ્રીત ના થાય અને કાર રેસીંગની પ્રેક્ટીસ પર સંપૂર્ણ ધ્યાન આપી શકે અને અંતે આ મહેનત ફળી અને ડાયના રાષ્ટ્રીય કક્ષાની કાર રેસીંગની MRF  સલુન કાર નેશનલ ચેમ્પીયન શીપ જીતી.

આ સ્પર્ધામાં બધા જ કાર રેસર પુરુષો હતા, ડાયના એકલી જ મહિલા સ્પર્ધક હતી, ડાયનો પોતાના ધ્યેયને પાર પાડયું.

ડાયનાને ઘણી મુશ્કેલીઓનો સામનો આ ધ્યેયના રસ્તે કરવો પડયો છે. જ્યારે તેણીએ કાર રેસીંગ ને ખાસ કરીને સ્પર્ધાઓમાં ભાગ લેવાનો નિર્ણય કર્યો, ત્યારે આસપાસના લોકોએ તેની ઘણી ટીકા કરી, કારણ કે તે સ્ત્રી હતી. પરંતુ ડાયનાએ આ ટીકાઓ પર ધ્યાન ના આપ્યું. જેને લીધે તેની માનસિક તાકાત ના તૂટી.

બે બાળકો સાથેની જવાબદારી સાથે ડાયના આ ધ્યેયના રસ્તે આગળ વધી રહી હતી. આથી તેણીને ઘણી ટુર્નામેન્ટો, કાર ઇવેન્ટસ છોડવા પડયા. પરંતુ હસતે મોંએ તેણે આ સ્વીકાર્યું. કાર રેસીંગ માટે ફાયાનાન્સ પણ ઘણું મોટું જોઇએ. એટલે એક મહિલા કાર રેસર તરીકે સ્પોન્સરશીપ મળતા પણ ઘણી તકલીફ પડી.

આ બધાને પાર કરી રાષ્ટ્રીય ચેમ્પીયન ડાયના ખાસ મહિલાઓને સંદેશ આપે છે કે જીવનના કોઈપણ ક્ષેત્રમાં યુવતી મહિલા જાતીયભેદ અગત્યનો નથી. જેને સફળ થવું છે તે આ જાતીયભેદ ભૂલી પોતાની ધ્યેય પ્રત્યેની પેશન, ખંત અને સમર્પણ અને દ્રઢમનોબળ રાખી આગળ વધે તો સફળતા જરૂર મળે છે.