વિશાલ પર અણધારી મુસીબત

વિશાલ ખરેખર ગભરાઈ ગયો. એનો ગભરાટ અછતો ના રહ્યો : વિદ્યા ? એ દિવસો વીતી ગયા. હવે એને યાદ કરવાથી શો ફાયદો ?

વિશાલ એની ઓફિસની કેબિનમાં મોબાઈલ પર વડોદરામાં રશ્મિ સાથે ચીટમેટ-અમસ્થી ગોષ્ઠિ કરી રહ્યો હતો. રશ્મિના મીઠા અને હળવી મજાકભર્યા શબ્દોથી વિશાલ ખુશખુશાલ હતો. ધંધામાંથી થોડી પણ નવરાશ મળે એટલે ઓફિસમાંથી એ રશ્મિનો જ કોન્ટ્રેક્ટ મોબાઈલ પર કરે. અને રશ્મિ પણ વિશાલના અવાજ માટે આતુર જ હોય. બંનેના, લગ્ન પહેલાંના એ મનપસંદ દિવસો હતાં.

એક પ્રસંગે મોબાઈલ પર રશ્મિ સાથે કશીક અગત્યની વાત ચાલી રહી હતી ત્યારે એની જ ઉંમરની એક યુવતી ઓફિસમાં ધસી આવી. વિશાલ ચમકી ગયો. એનો મોબાઈલ પર રશ્મિને 'વન મિનિટ' કહી યુવતી સામે મૂંઝવણથી જોયું.

'મને ઓળખી ? હવે શેની ઓળખાણ પડે ? ગરજ સરી એટલે...'

મોબાઈલ ચાલુ હતો. એની વિશાલને સુધ નહોતી.

યુવતીએ કહ્યું : 'હું વિદ્યા...સ્કૂલના દિવસોમાં, તમે મારી સાથે 'લવ'માં હતા.  યાદ આવે છે ? આપણે સ્કૂલમાં 'બન્ક' મારીને સાથે હોટલમાં કે બગીચામાં જઈ બેસતાં હતાં !'

વિશાલ ખરેખર ગભરાઈ ગયો. એનો ગભરાટ અછતો ના રહ્યો : વિદ્યા ? એ દિવસો વીતી ગયા. હવે એને યાદ કરવાથી શો ફાયદો ?

વિદ્યા છેડાઈ પડી ! તમારી મીઠી મીઠી વાતો....ખોટાં વચનો....અને જરા રડમસ અવાજે બોલી : 'બધું ભૂલી ગયો, વિશાલ ? તેં મારી જિંદગીમાં રોડું નાખ્યું.'

'વેરી વેરી સોરી, વિદ્યા ! મારી નાદાનીમાં મેં તારી સાથે પ્રેમ કર્યો. પણ સોગંદપૂર્વક કહું છું કે મેં તારી સાથે કશી અણઘટતી છૂટ લીધી નહોતી. હાથમાં હાથ રાખીને આપણે ફરતા, પણ મેં કદી..તને કશું ય વચન આપ્યું નહોતું. મારી જિંદગીમાં એ પહેલો ખનૈિા  પ્રેમનો ચટાકો હતો એમાં કશું ગંભીર નહોતું.'

'તને શે નું ગંભીર લાગે ? પણ મારું તો મન તારામાં વસી ગયું હતું.'

'વેરી સોરી વિદ્યા. હું તારી માફી માગું છું. તું લગ્ન કરીને સુખી થા એવી બેસ્ટ વિશિઝ મ્ીજા ઉૈજરીજ... શુભ કામના આપું છું.'

'નથી જોઈતી તારી શુભકામના...મારી કુમારી જિંદગીના સરોવરમાં તે પથરો નાખી વમળો પેદા કર્યા અને છટકી ગયો.' એ સહેજ ડૂસકું ભરતી હોય તેમ કહેવા લાગી : 'હવે બીજી કોઈ ભોળી છોકરીની જિંદગી ના બગાડતો. આઈ હેઇટ યુ. તને હું ધિક્કારું છું.' એટલું બોલીને એ સડસડાટ ચાલી ગઈ વિશાલ ઘડીભર પૂતળા જેવો સ્થિર થઈ ગયો. જરાક સ્વસ્થ થતાં જ એને સ્કૂલમાં વિદ્યા સાથે જે મૈત્રી કરી હતી તેની પાસે આવતાં એ જરા કંપી ઊઠયો.

એણે વિદ્યા સાથે કશી અણઘટતી છૂટ લીધી નહોતી. છતાં પગ તો પલળ્યા જ હતા. જિંદગીનું એક મોટું જોખમ નડયું. પણ નસીબે તેને બચાવી લીધો.

વિશાલનો મોબાઈલ ચાલુ રહી ગયો હતો એનીય એને સુધ નહોતી. અચાનક મોબાઈલ પર અવાજ રણક્યો. 'વિશાલ' કોણ આવ્યું તું શેની રકઝક ચાલતી હતી કોઈ છોકરીનો અવાજ હતો.

'ના, ના...એવું કશું નહોતું. નો પ્રોબ્લેમ.'

'પ્રોબ્લેમ હતો જ. એવું મને લાગ્યું. તું કશુંક છૂપાવે છે. સંબંધ....ફ્રેનડશીપ છે....! શું હતું ? મને સાચી વાત કહે. હુ ઇન્તજાર કરુ છું. વિશાલે ના છૂટકે એના સ્કૂલના દિવસોમાં વિદ્યા નામની કોઈ છોકરી સાથે ફ્રેન્ડશીપ થઈ હતી અને વાત આગળ વધે એ પહેલાં જ એ ફ્રેન્ડશીપ તરતમાં જ તૂટી પડી. રશ્મિ ! હું સોગંદપૂર્વક કહું છું મેં કદી કોઈ ગર્લફ્રેન્ડ સાથે અણછાજતો વ્યવહાર કર્યો નથી. વિદ્યા સાથે મેં ફ્રેન્ડશીપ છોડી નહોતી. પણ એમાં બહુ ચડભડ થઈ ગઈ. વાતનું વતેસર થઈ ગયું.'

'હું બચી ગયો. પણ મારાં મમ્મી પપ્પા. દાદા બહુ ટેન્શનમાં આવી ગયા. અને અમારા ગોડ ફાધર જેવા પ્રોફેસર પ્યારેલાલની સૂચનાથી હું અભ્યાસ માટે વડોદરામાં ટ્રાન્સફર થયો.'

વડોદરામાં મારા મામાની દીકરી શિખાદીદીએ મારી બહુ પ્રેમથી માવજત કરીને મારી જિંદગીને નવો જ વળાંક આપીને મારી કારકિર્દીમાં નવા પ્રાણ પૂર્યા. પછીની બધી વાત તું જાણે છે, રશ્મિ !

'પણ તેં અત્યાર સુધી આ બધી વાત મારાથી કેમ છુપાવી ? તને મારો વિશ્વાસ નહોતો ?'

'રશ્મિ આઈ એમ વેરી સોરી. આ મારું જીીબિીા હું તારાથી છુપાવી ગયો. આઈ એમ એટ ફોલ્ટ ૈં ચસ ચા કચેના એ મારો ગુનો કે દોષ હતો.'

રશ્મીએ જરાક કટાક્ષમાં કહ્યું : 'પુરુષો આવી બધી ખાનગી 'રમતો' સ્ત્રીથી છુપાવી શકે. પણ કોઈ સ્ત્રીએ આવી ભૂલ જરાક કાચી વયમાં કરી હોય તો ? વિશાલ ! તું ભગવાનની કૃપાથી ઊંડે જતો બચી ગયો. મને ત્યારે આ વાત અગાઉ કહેવી જોઈતી હતી પણ પુરુષો ઘણું ખરું એમનાં જીીબિીા સ્ત્રી આગળ પ્રગટ કરતા નથી. સ્ત્રીનો સ્હેજ પગ ખાડામાં પડે તો ય ઊહાપોહ મચી જાય. પછી પણ જે થયું તે થયું. તું સ્વચ્છ છે. નિર્દોષ છે. એ હું સ્વીકારી લઉં છું. 'રશ્મિ, રશ્મિ,'' આંખમાં સહેજ ભીનાશ સાથે વિશાલ બોલી ઊઠયો : 'તું બહુ ઉદાર છે.'

રશ્મિનું હાસ્ય મોબાઈલ પર સંભળાયું. સ્ત્રીઓ તો ઉદાર હોય છે જ. પુરુષો એ એવી ઉદારતા શીખવવી જોઈએ ડોન્ટ વરી વિશાલ આઈ લવ યુ...