પોતાની અંદર પડેલી અદભુત શક્તિઓને કેવી રીતે ખોલવી?

આ અમારા વાક્યનું જો આરાધન કરીશ તો ઠેઠ મોક્ષે પહોંચીશ. તારી ભક્તિ અને અમારું વચનબળ બધું જ કામ કરી આપે. સામાની તૈયારી જોઈએ.

અમારું એક જ વાક્ય જો કોઈ પાળે તો તે મોક્ષે જ જાય. અરે, અમારો એક શબ્દ જેમ છે તેમ આખો જ ગળી જાય તોય મોક્ષ હાથમાં આવી જાય તેમ છે પણ એને જેમ છે તેમ ગળી જાય. એને ચાવવા કે ચૂંથવા ન માંડીશ. તારી બુધ્ધિ કામ નહીં લાગે અને એ ઊલટાનો ડખો કરી નાખશે.અમારો એક શબ્દ એક દહાડો પાળે તો ગજબની શક્તિ ઉત્પન્ન થાય! એટલે પ્રભાવ ઉત્પન્ન થતો જ જાય. અંદર એટલી બધી શક્તિઓ છે કે ગમે તે ગમે તેવી અથડામણ નાખી જાય તોય તે ટાળી શકાય. જે જાણી-જોઈને ખાઈમાં પડવાની તૈયારી છે એવાની જોડે આપણે ટિચાઈએ તો આપણને ય ખાઈમાં પાડે. આપણે તો મોક્ષે જવું છે કે આવાંઓની જોડે અથડામણમાં બેસી રહેવું છે? એ તો ક્યારેય મોક્ષ નહીં જાય, પણ તનેય એની જોડે બેસાડી રાખશે. અલ્યા, એ ક્યાંથી પોસાય? જો તારે મોક્ષે જ જવું હોય તો આવાઓ જોડે બહુ દોઢડાહ્યાય નહીં થવાનું, કે ભાઈ, તમને વાગ્યું? બધી જ બાજુથી ચોગરદમથી સાચવવાનું, નહીં તો તમારે લાખ આ જંજાળમાંથી છૂટવું હશે તોય જગત નહીં છૂટવા દે. અથડામણ તો નિરંતર આવ્યા જ કરવાની. તેમાંથી આપણે જરાય ઘર્ષણ ઉત્પન્ન કર્યા વગર સ્મૂધલી બહાર નીકળી જવાનું છે! અરે, અમે તો ત્યાં સુધી કહીએ છીએ કે, જો તારું ધોતિયું ઝાંખરામાં ભરાયું હોય ને તારી મોક્ષની ગાડી ઉપડતી હોય તો મૂઆ ધોતિયું છોડાવવા ના બેસી રહીશ! ધોતિયું-બોતિયું મૂકીને દોડી જજે. અરે, એક ક્ષણ પણ એેકેય અવસ્થામાં ચોંટી રહેવા જેવું નથી! તો પછી બીજા બધાની તો વાત જ શી કરવી? જ્યાં તું ચોંટયો એટલે તું સ્વરૂપને ભૂલ્યો.

જો ભૂલેચૂકે ય તું કોઈની અથડામણમાં આવી ગયો તો તેનો નિકાલ કરી નાખજે. સહજ રીતે એ અથડામણમાંથી ઘર્ષણની ચકમક ઉડાડયા વગર નીકળી જજે.

જય સચ્ચિદાનંદ.